ممکن است برای اولین بار این موضوع را می شنوید، اکثر افراد هنگام اجاره کردن یک ملک فکر می کنند که تمامی نکات را باید در اجاره نامه قید کنند. اما باید گفت نیاز به قید کردن تمامی موارد نیست چون روابط بین مالک و مستاجر دارای قوانین بسیار جامع و گسترده ای است که تعداد این قوانین به صورت کامل در یک کتابچه است و کلیه قوانین برای طرفین لازم الاجراست و باید توسط آن ها انجام شود.
قرارداد اجاره
قراردادی است که بین دو نفر منعقد می شود و طرفین قرارداد، مستأجر(خواهان خانه) و مؤجر(صاحب ملک) می باشند. قرارداد اجاره در واقع، عقدی است که مؤجر، خانه یا آپارتمان خود را به مستأجر، برای مدت معینی، در مقابل پرداخت اجاره بها واگذار می کند.
قوانین مالک و مستأجر
در حال حاضر، مستأجران برای یافتن خانه جدید برای اجاره نشینی فقط به دنبال خانه ای هستند که اجاره آن با توان مالی شان سازگاری داشته باشد. این روند، کاملاً اشتباه و به ضرر خود مستأجر است. راه حل درست برای یافتن خانه اجاره ای مناسب است که شما هم دنبال خانه خوب و هم مالک خوب باشید.
قبل از آنکه ملکی را اجاره کنید، حسابی در مورد شخصیت درونی مالک جستجو کنید. بهترین منبع تحقیقاتی، مستأجر قبلی است. شما می توانید در مورد طرز صحبت کردن، ویژگی های مالک و اخلاق از مستأجر قبلی سوال بپرسید، حتی می توانید دلیل نقل و انتقال مستأجر قبلی را سوال کنید تا با آگاهی کامل وارد خانه جدید برای اجاره نشینی شوید.
در اجاره مسکن، باید مدت اجاره معین باشد که معمولا به مدت یک سال تعیین می شود. مدت اجاره از زمانی شروع می شود که بین مؤجر و مستأجر، توافق شود و اگر در زمان عقد قرارداد اجاره، ابتدای مدت ذکر نشود از زمان انعقاد قرارداد محسوب خواهد شد.
تعمیرات و کلیه مخارج که در مورد اجاره برای امکان بهره برداری از آن لازم است، بر عهده مالک است. مگر آنکه در قرارداد بر خلاف آن قید شود. همچنین؛ پرداخت هزینههای مربوطه اسباب و لوازمی که برای استفاده از مورد اجاره همچون، نصب آبگرمکن، شوفاژ و … ضروری است، بر عهده مالک می باشد. مسئله مهمی که معمولاً باعث ایجاد اختلاف بین مالک و مستاجر می شود، بحث پرداخت اجاره بها است.
به گفته قانون، مستأجر باید در زمان های تعیین شده در قرارداد، اجاره بها را پرداخت کند. در مقابل، از مؤجر رسید دریافت کند.
برخی از مستأجران، استفاده های سوء، از ملک اجاره می کنند، مثلاً با آنکه ملک اجاره ای، کاربری اداری دارد، اما مستأجر استفاده مسکونی یا تجاری از آن میکند. قانون در چنین مواردی حق فسخ اجاره را به مالک داده است.
مستأجر به محض پایان زمان قرارداد، باید ملک را تخلیه کند و اگر بعد از پایان مدت اجاره، مستأجر، آن را در تصرف خود نگه دارد، باید به مؤجر، اجاره بهایی که معادل اجاره بهای مکان شبیه به آن است بپردازد .